Muhammed bin Mesleme, on kişilik seriyye birliği başında, Zülkassa mevkiine gönderildi. Fakat bu birlik, yüz kişilik düşman tarafından basıldı ve bütün Sahabîleri şehit etti. Muhammed bin Mesleme Hazretleri de, şehitler arasında yaralı ve baygın… Onu da ölü zannetmiş ve öylece bırakmışlardı…
Yoldan geçen Müslümanlar yaşadığını anlayıp onu Medine’ye getirdiler. Kılıcı yalnızca Allah Resulü’nün düşmanlarına tahsisli ihlâs heykeli, mücahitlik rütbeleri arasına, Allah Resulü’ne düşman olanların kılıçlarınca da gadre uğramışlığı katmıştı.
Hal böyleyken Allah Resulü, Ubeyde bin Cerrah’ı kırk kişilik bir seriyye birliğiyle düşman üzerine sevke ettiler. Bu defa da kâfirler basıldı ve perişan oldular. Ancak dağlara kaçanlar kurtulabildiler. Bir de esir alındı. Esir alınışı, kendi karanlık kuyusundan Müslümanların nurlu şafaklarına çıkarılmak şeklinde tecelli eden esir, Müslüman… İslam, insanlığa hakikati takdim dini…
İşte en sade görünüş halinde ispatı: Yaralarından hâlâ sıcak kan sızan Muhammed bin Mesleme, belki de ona yaralarını açan eski esir ve yeni Müslümanla, kardeş…