"Neo, İran’a kaçmaya çalışan Taşnak Partisi’ne mensup bir Ermeni birliği eşliğindeki grupla savaşırken, içlerinden güzel mi güzel bir kadının çocuğuna sarlıp ağladığını görmüş. Derler ki, bu biçarenin feryadı yeri göğü birbirine katarmış. Çünkü, kocası öldürülmüş, kimi kimsesi kalmamış, kucağındaki o zavallı, küçücük oğlundan başka. Neo hem güzel anneye hem de feryada dayanamayıp ikisini de himayesine almış. Artık güzel kadın Neo’nun ikinci eşi olmuş. Adının Pemığ olduğu söylenen bu kadın, yaşadıklarına dayanamayıp oğluna rağmen, daha sonraları intihar etmiş. Kadın, Melko adındaki eski eşini, çocuğunun babasını pek severmiş. Erivan radyosunun hep çaldığı "Mıho" türküsü işte bu Neo’nun dedesiyle ilgiliymiş. Bunlar sülalece gözükara savaşçıymış."
Yayınevi
:
Belge Yayınları
1. Hamur