İslam Garip Olarak Geldi Ve Yine Başladığı Gibi Olacaktır. O Halde Ne Mutlu Gariplere. (Hadis-i Şerif) 

Kalbe düşen ani bir sancıyla başlayan önce vahşi çöllere oradan da insanın iç âlemine doğru yönelen bir arayışın hikayesi. Bu yolculuk *bilginin merkezi olarak kabul edilen bir yerden vahşi çöllere doğru açılan ve bana hiç rahat yüzü göstermeyecek birçok yolculuklar zincirinin başlangıcı*dır.

Bayazîd-i Bestam’ın meşhur *Aramakla bulunmaz, ama bulanlar ancak arayanlardır’ sözünün peşinden çıkılan karşı konulmaz bir ruh yolculuğu ki, menzile ancak ‘gözler kapalıyken’ ulaşılabilir. 

*Her zaman aklıma güvenerek yaşadım. Şu an olduğum yerde olmamı sağlayan da o oldu, peki ya ölüm?* diye soran Abdülkadir es-Sufî’nin oto-biyografik romanında iç sesine kulak veren insan konforu, statüyü ve öngörülebilirliği terk etmeyi göze alarak derin bir arzu ile kendisine doğru yolculuğa çıkıyor, halden hale giriyor, birçok renge boyanıyor sonunda bir ‘garip’lerden birisi olarak O’na ulaşıyor. 

Yolculuk başlangıç noktasında sona ermiştir. Ama artık hiçbir şey eskisinin aynısı değildir.