Hissettim o cinayeti ben…

Nadia`nın acısıyla birlikte keskin bir ölüm korkusuna kapıldım. Olayın sabahında, nedensiz bir dürtüyle o apartmana gidip -polis kordonuna rağmen- içeri girmem, üst kata çıkmam ve fotoğrafını çektiğim cesedin canlanır gibi olması… Bütün bunlar tesadüf olamayacak kadar tuhaf, Doktor, bu yaşadıklarımın hepsi makul biçimde açıklanabilmeli, çünkü eğer bir izahı yoksa o zaman durumum daha da vahim.

Caner`in sorduğu soru işte bu yüzden beni yere serdi. Öylesine afallamış olmalıyım ki, adamın mütecessis gözlerinde betimin benzimin atmış olduğunu gördüm sanki.

"Ben mi çekmişim?" dedim.

"Ne kadar şakacısınız," dedi gülerek. "Muhteşem bir kare! Tebrik ederim sizi. Bu fotoğraf gerçek bir sanat harikası…"