Hayatı iman ve aşk üzere yaşamalı… İman; bir haykırış destanı… Tam bağımsızlık ve tam bağlılık… Esfel ile ekmel arasındaki farkı belirten ayraç… Yüreklerdeki ateşin sonsuzluğa yönelmesi… Nesne ve özne ilişkisini berraklaştıran fenomen… İstikamet ve yönelmenin sonluluktan sonsuzluğa evrilmesi… Hayatın yapıştırıcı/onarıcı, biçimlendirici ve güzelleştirici maddesi… Vahiy imanla hayat kazanır. Kullukla taçlanır. Yaratıcı ve kul arasındaki ilişkinin niteliğini oluşturarak hayat üzerine bitmez tükenmez bir kaynak oluşturur… İnsan; vahiy ile donanır. Onu okur ve vahiy, Kur’an olur. Hayata tekabül ettirerek onu iman kılar ve müşahhaslaştırarak mücessem halde kulluğa ulaşır… Kulluk, hayatın varoluş gayesi… Kulluk; epistemolojisi vahiy, ontolojisi imandır… İnsan, kulluk yaparak mele-i alaya yolculuğa çıkma bileti alır…