İnsanlar ihtiyaç duydukları için binlerce yıl öncesinde yabani köpekleri yanlarına almışlar ve evcilleştirmişler. Onlarla yaşamışlar, onlardan faydalanmışlar. Buna karşılık değer vermişler, sevmişler. Zaman ilerleyip ihtiyaçları azaldıkça bir kenara atmışlar ve kıymet vermez, hatta istemez, korkarız der hale gelmişler. Ama köpekler bu sürede insansız yaşayamaz olmuş, insanı sevme, insan tarafından sevilme ihtiyacını hisseder olmuşlar. Bu yüzden de bize muhtaç, bağımlı hale gelmişler. Üstüne bir de onların yaşam alanlarını insanlar gasp edince yatacak, gezecek, oynayacak yer, yurt, yiyecek, içecek sevgi bulamaz oldular. 

Farkında değiliz ama yine bizler onlara muhtacız. Onların saf, sadık, içten dostluğuna, hayatımıza kattığı çok şeye muhtacız. Hayvanlar bizim merhametimize muhtaç, biz ise sadece merhametimiz kadar insanız. Kediye, köpeğe, ağaca, kurda, kuşa yani; güçsüze, masuma merhametiniz yoksa insanlıktan bahsetmeyiniz. Merhamet edin ki merhametin getirdiği huzurlu bir dünyada yaşayın.

Kedi, köpek sahiplenin, yaşamınıza mutluluk katın, gerçek dostlara kavuşun.