Mevlâna, bizi bir yere davet eder; *Fena* bir yerdir burası. Burası, kullukla asla değişilmeyecek hürriyet yurdudur. Burası, insanın sevgilisiyle bir bütün olduğu, varlığını sevgilisine armağan ettiği aşk mabedidir. Burası, ne dinin ne de aklın kalmadığı, sonu olmayan sarhoşluk halidir. Burası, terk etmeyen sevgiliyle buluşma mekanıdır. Burası insanın iradesiyle Allah’ın iradesinin bütünleştiği noktadır: Ben mi arıyorum seni, yoksa sen mi arıyorsun beni? Ben, ben oldukça, benden kurtulmadıkça ne ayıp bana O vakit ben bir başkasıyım, sen bir başkası.