Benim zamanımdan beri felsefe nasıl da bir trend haline geldi, inanılır gibi değil gerçekten. Oysa benim dönemimde hiç felsefe yapılmaz ve felsefe hakkında çok az konuşulurdu. Felsefe bir parça gülümsetir ve biraz da korkuturdu… Sanırım beni çileden çıkaran da bu; felsefenin bir avuç züppe tarafından ele geçirilmesi… Felsefeyi bir şekerleme kıvamına getirmeleri ya da felsefi yazılar yazmaları değil derdim. Asıl sinirime dokunan onu interaktif, neşeli ve keyifli bir şeymiş gibi göstermeleri. Onu kibarlaştırmaları. Ben felsefeyi hep kötü olduğu için sevdim; merhameti ve hoşgörüsü olmadığı için sevdim; filozofların varlığı beni ürperttiği, beynimde şimşekler çaktırdığı, kulaklarımı uğuldattığı için sevdim. Bugün ise felsefeyi tatmaktan, anaokulunda felsefe atölyelerinden bahsediliyor…