Ütopyalar, ilk bakışta “ideal bir toplumsal düzen ve dolayısıyla daha iyi bir yaşam nasıl inşa edilebilir?” sorusuna cevap arayan ve yine bu aynı soruya, örnek bir toplum tasarımı sunarak cevap veren kurgusal metinlerdir. Onların temelinde insanın mutlu yaşama arzusu, daha iyi bir yaşama erişme özlemi ve toplumsal anlamda kolektif bir ‘iyi’ inşa etme düşüncesi yer alır. Nitekim bu arzu ve özlem, mitolojiden felsefeye birçok alanda kendini bir anlatı olarak somutlamış ve kendine özgü bir literatür var etmiştir. Dolayısıyla düşünce tarihinde öteden beri, uygulanabilir olmaktan çok, daha iyi bir yaşamın olanağına dair tartışma açan ve insana bu yolla yeni ufuklar kazandırmaya çalışan ütopyaların birçok örneği mevcuttur. Söz gelimi Platon’un Devlet’i, Fârâbî’nin el-Medînetü’l-Fâzıla’sı, Thomas More’un, aynı zamanda bu türe ismini veren Ütopya’sı,  Tommaso Campanella’nın Güneş Ülkesi ve Francis Bacon’ın Yeni Atlantis’i, bu türün başlıca klasikleri arasındadır. İşte elinizdeki kitap, söz konusu klasik ütopyaları; din, siyaset, ahlak, bilim, birey ve özgürlük gibi temalar bağlamında ele alan, her biri farklı bir yazar tarafından kaleme alınmış, araştırma yazılarından oluşmaktadır.