Sevgili dostum… İçinde bulunduğun zorlukların ve yorgunluğun benzerini yaşadığımı hatırlayarak yazıyorum… Kış günlerinde okula yetişmek için yüzümüzü bıçak gibi kesen rüzgarları hatırlıyorum…Aklıma Halil Cibranın şu sözü geliyor “eğer kış, ‘bahar yüreğimdedir’ deseydi, ona kim inanırdı?” Şimdi bunu sen baharın geleceğine inan diye yazıyorum unutma bahar hep vardır. Ancak güneş yüreğinin, cesaretinin ve çelikleşmesi gereken iradenin dışında herhangi bir yerde aramadığın müddetçe vardır.

Elindeki kitap zorlu kışlar yaşamış bir ruhun baharlar yaşayasın diye ortaya koyduğu bir emeğin ürünüdür. Kitabın kendisi de sen baharla yürekleş diye zorlu kışlardan geçti. İçeriğindeki dizayn bu kışları görmüş olmasının ürünüdür. Sadece ders çalıştığını zihnin kristalize etmesin diye zengin görsel içerikler ile güçlendirildi. Konu sıralamaları bir skalaya bağlı olarak oluşturuldu. Hayatının anlam küresinde bir yer kaplasın diye salt bir çalışma kitabının dışında bir takım farklılıklara sahip olmak gibi bir hedefide oldu bu kitabın. Hayal edildi… Gayreti gaye edindi ve var oldu. Umarım Gayene gayret yüküne omuz olur. Friedrich Nietzsche’nin Dediği gibi Kendine en ağır yükü aradın: bulduğun, kendindi. “Memento vivere” Unutma Yaşıyorsun…