Umudun Sultanı… İmkânsızın Fatihi…
Küçücük yaşında tuttuğu defterde bile fetih planları vardı Mehmet’in. 8-9 yaşındayken çizdiği haritalar, hayal ürünü ilginç silahlar ve bazı savaş tasvirleri, daha o yaşta neler düşündüğünü gösteriyordu. Defterin ilk sayfasına Fetih suresinin ilk ayetini yazmış, onun altına da meşhur hadisi eklemişti; “Konstantiniyye bir gün mutlaka fetholunacaktır…”
“Biz buraya dönmeye değil, ölmeye geldik.” diye haykırmıştı her seferinde. “Ya ben bu şehri alırım ya da bu şehir beni.” diyerek son sözünü söylemişti dehşetli harp meydanında.
“Fatih” diyeceklerdi artık ona. İmkânsızın fatihi… Kıyamete kadar böyle anılacaktı şanlı ismi. Herkes onu “Müjdelenen Yiğit” diye yâd edecekti asırlar boyu. Peygamber övgüsü almış Türk yiğidi ve askerleri… 
Ne güzel kumandan ve ne güzel askerler…