Bir döneme damgasını vuran Ahmed Rasim’in Falaka adlı eseri, eski İstanbul’daki çocukların yetiştirme koşullarını, o zamanki kenar mahalle insanlarının sade ve içten yaşamlarını, eğitimsiz sarıklı hocaların elinde çocukların nasıl harcandıklarını renkli bir anlatımla sergiler. Oyun, eğitim ve öğretimde uygulanan dayak yöntemini eleştirirken korkunun insan psikolojisi üzerindeki yansımalarını da ortaya koyuyor.