Biliyorsunuz ülkemizde büyük katliamlar olduğunda konserleri iptal etmek genel bir eğilim. Biraz toplum baskısı biraz yas tutmayı çok sevmemiz, vadesi o kadarmış, fıtratında var demeyi de ihmal etmeden. Oysa ben bu iptallerin terörist açısından amacına ulaşmasına da katkıda bulunulduğunu düşünüyorum. Öte yandan eğlence müziği var, sanat müziği var. Hepsini nasıl eşit sayabiliriz ki… Ben kendim de sık sık gittiğim Hikmet Şimşek Sanat Merkezi’ndeki Karşıyaka Oda Orkestrası ve ikili, üçlü, dörtlü, vb. çeşitli küçük oda müziği topluluklarının konserlerinden söz edeceğim. Önceleri konser yerine gittiğimizde iptali öğrenip geri dönmek zorunda kaldığımızı belirtmeliyim. Ve bu zamanla hem uzun emek harcayarak konsere hazırlanan müzisyenleri hem konseri düzenleyenleri hem de dinleyicileri düşündürttü. Ben de repertuvarın uygun hale getirilebileceğini düşünmüştüm. Requiemler (Ölü ruhlarının huzura kavuşması amacıyla yazılan dinsel tören müziği), ağıtlar, minör tondaki hüzünlü parçalar ne güne duruyordu.