Evli bir çift ve en yakın erkek arkadaşları. Şüpheci bir kız kardeş. İmkânsız aşk var mıdır? Aslında yoktur. Var olduğu zannedilse de "kalp konuştuğunda akıl karşı koymayı yakışıksız bulur". Ama kaderimizi biz mi çizeriz yoksa çevremizdekiler mi? Ya da kaderin önüne geçilmez mi? "Sadece bir sözle, bir işaretle beni rahatlatsanız, bana sadece: ‘Hâlâ seviyorum, fakat korkuyorum...’ deseniz ben sizin için aylarca ateşlerde yanar, mutlu ve ümitle beklerdim..."