İslami açıdan, siyaset yaparken Tanrı’ya, Kur’an’a ve Hz. Muhammed’e açıktan, aleni atıf yapmak, bunların *adına* konuşmak/davranmak din istismarı, dogmatizm, totalitarizm ve bunların akabinde *iç-savaş* çıkarma potansiyeli taşıdığı için (tarihsel olarak bunun Hıristiyanlıkta ve İslam’da epeyce örneği mevcuttur) doğru değildir. Batı’da *laiklik* çözümü bundan doğmuştur. İslam’ın (veya başka bir dinin) değerlerine inanabilirsin; onları ayakta tutmaya çalışabilirsin; ama, onlar *adına* konuşmaya, mücadeleye, münakaşaya girilmemeli; çünkü, oradan çıkış yok. Bizim önerdiğimiz *Evrensel İslami Ümmetçilik*, bütün bu handikapları aşma teşebbüsüdür.