Çok uzun zamandır penceremin önündeki insanları, evleri, durakları, çöpte yemek arayan köpeği, komşunun prensesler gibi baktığı beyaz kedisini, sabahlara kadar sarhoş kocasını camda bekleyen genç kadını ve bunun gibi bir sürü şeyi görmezden gelerek sadece ellerime bakıyorum. Sol elimin yüzük parmağındaki halkayı -altı gram- bir sağa, bir sola çevirip duruyorum. AĞIR. 
Kime göre? 
Kırk yıl öncesine göre. 
Şimdi sana göre. 
Parası olmayana göre. 
Göz göre göre.