Rahmân ve Rahîm olan Allâh’ın adıyla!

Hamd âlemlerin Rabbine, salât-ü selâm Efendimiz Muhammed Mustafâ (Sallellâhu Te‘âlâ  Aleyhi ve Sellem)in ve âl-i ashâbının üzerine olsun. Âmîn!

Su bilinsin ki; dînimiz nikâh müessesesine çok önem vermiştir. Ama diğer konular gibi bu konu da İslâm dîni tarafından birtakım şartlara bağlanmış, her hususta olduğu gibi bu hususta da sınırlar belirlenmiş, helâller ve haramlar tâyin edilmiştir. Lâkin günümüz insanının ekserîsi bu hükümlerden habersizdir.

Hattâ seksenli yıllarda Timurtaş Uçar Hoca Efendi’den şöyle dinlemiştim: “Bir kere müftülükte otururken bir kız getirdiler ki, o dayısıyla evlenmek istiyordu. Ona bu işin haram olduğunu anlatmaya çalıştık ama biz ne konuşsak da o: ‘Ben dayımı seviyorum.’ diyordu. Sonunda biz: ‘Kızım sen Allâh’a inanmıyor musun?’ deyince, o: ‘Tabî ki inanıyorum ama Allâh benim dayımla evlenmeme ne karışır?!’ deyince biz şaşırdık kaldık.”

İşte insanlar: “Anam olsun, ağzı olmasın.” yâni: “Bizim işlerimizi görsün ama bizden bir şey istemesin.” diyenler gibi: “Allâh’ımız olsun, bizi yedirsin, içirsin, hastalanınca iyi etsin ama ne yapacağımıza karışmasın.” diyorlar.

Oysa Rabbimiz her şeyimize karışır. İşte bu sebeple helâl-haram konularında halkımızı uyarmamız gerekir.

İşte bu kitap bu gâye ile hazırlanmıştır.