“Birini öldürmenin bin bir türlü yolu vardır. Bu yollardan biri; evi istila eden kitaplardaki harflerin ve noktalama işaretlerinin bir gece aniden canlanıp, kalp yiyen, aç böceklere dönüşmesidir. Bu çok şiirsel ve düşsel bir öldürme şeklidir. Uygulaması ise çok basittir. Kelimeleri uyandırmaya bakar sadece…”
Turşu ve reçel kavanozlarının, Arsız sarmaşıkların, hamur işlerinin arasında yaratılmış tarçın kokulu bir evrene davet ediyor Fatma Umay okuyucuyu. Üstelik bu ziyadesiyle dişil kozmosun yaratılış mitosunu bugüne kadar anlatılan diğerlerinden aşağı kalmayacak bir şiirsellikle kurguluyor. Kendi şeytanı ve meleği olan, zamanı bitmemiş,  bitecek gibi de durmayan, bir örgünün ilmeklerine dolayan bir kadın evreninin yaratılışını ve yıkılışını izlemeyi vaat ediyor Ev Yapımı Kozmos. 
Hangi sınıflandırmaya sokulsa sığmayacak, derinlikli ve şiirsel bir metin.