Her karşılıklı konuşma küçük bir `etkileşim evreni`dir. Araştırmalar bize gündelik, sıradan bir karşılıklı konuşmanın bile karmaşık bir eylemler ağı olduğunu söylüyor…

Bu süreçte, konuşmacılar bir yandan iletilerini bir satranç oyunu ya da tenis maçına benzer biçimde, değiştokuş ederken, bir yandan da aralarındaki güç, statü, yakınlık-uzaklık `gibi ilişkiler belirleniyor, toplumsal kimlikler kurgulanıyor...

Bu karmaşık sürecin kesintisiz ve `en az sorunla` sürdürülebilmesi ise, işbirliğiyle yönetilmesini gerektiriyor. O nedenle, konuşanlar çoğu zaman farkında olmadan, bir dizi işaretler gönderiyorlar. Karşılıklı konuşmanın`trafik işaretleri olarak nitelendirilen sessel, sözel, bedensel vb. işaretler, kimin ne zaman söze başlayacağı ya da sözlerini sonlandıracağı, ne zaman söz keseceği gibi düzenlemelerin yapılmasına olanak sağlıyor.

Etkileşim evreninden kesitler sunan bu çalışmadaki araştırma bulguları arkadaş sohbetleri, aile içi tartışmalar, alış veriş söylemi gibi başlıca günlük iletişim etkinliklerinden, iş yeri, eğitim, mahkeme ortamlarında üreyen daha resmi söylemlere; kız isteme, pazarlık etme, kahve falı bakma gibi kültürel etmenlerle biçimlenen konuşmalara uzanan 200 doğal karşılıklı konuşma örneği üzerinde yapılan incelemelere dayanmaktadır.