İnsanlar farkında olmadan etik olmayan davranışlar sergileyebilir - hatta doğru şeyi yaptıklarına ikna olabilirler ancak daha sonra kararlarının etik olmayan boyutunu anlarlar. Etik körlük, bir kişinin bir örgütte çalışma bağlamında ahlaki yargılarda bulunma ve ahlaki davranma konusundaki geçici yetersizliğini tanımlar. Böyle bir körlüğün yaratacağı yargı hatası; bireye, örgüte, örgütün itibarına ve topluma zarar verebilir.

Etik körlük, şema ve bağlam baskılarının karşılıklı olarak birbirini güçlendirdiği ve sonuçta birbirini dönüştürdüğü, zaman içinde ortaya çıkan bir algılama sürecinin sonucudur. Etik körlüğün çevresel ve kültürel, psikolojik, sosyal-psikolojik, sosyolojik, ahlaki, zamansal ve ergonomik neden-leri vardır ve etik körlük bulaşıcıdır. Öyleyse en doğrusu körlüğün önlen-mesidir. İş yaşamında etik körlüğü önlemek için; bireysel değerlerden istemeden sapılan ve farkında olmadan etik olarak kör olunan durumlara odaklanmak gerekmektedir. Çünkü etik körlüğün nedeni olabilecek faktörler aynı zamanda etik körlükten kaçınmak için de olası çözümler de sunmaktadır. 

Son yıllarda kurumsal çöküş ve etik olmayan davranışlar literatürde ve kamuoyunda yaygın olarak tartışılmaktadır. Örgütlerde etik körlük anlayışını derinleştirmek bu açıdan çok önemlidir. Etik kör noktaların farkında olan bi-reyler kendilerinin ve başkalarının etik doğasına daha duyarlı kararlar ala-bilirler ve belki de sonuç olarak daha dürüst davranabilirler. Bu nedenle; etik körlük, araştırma ve uygulama için yeni gelecek umutları açmaktadır. Gelecekte insancıl yönetim eğitiminde pratik bir "araç” olarak etik körlüğün kullanılması beklenmektedir.