Biz cennetteydik. Sen, ben, Çiçekçi ve dünya, dışarıyı hiç bilmeden bir mezarlıkta birlikte oynardık. Çiçekçi gitti, dünya hiç bizim değildi. Sen kaldın, bir de ben. Seçimler hep zordur: Kalabalıkların, şehirlerin ve zihinlerin ücrasında ölebiliriz. Ya da belki oyun oynarız yine, sen ve ben… Milyonlarca farklı yüzün ve sözün ardında, sen kendin oynarsın. Ve ben kendim.