Üç kıta yedi iklime hükmeden Osmanlı İmparatorluğu Duraklama Dönemi’ne girdiği sırada Müslümanların hakim oldukları yerlerde ciddi endişe, kargaşa ve kayıplar söz konusuydu. Tarihin altın çağındaki düşüş, buhranlı yılların habercisiydi. Büyük üzüntüyle karşılanan ve İslam dünyasını derinden etkileyen bu durumdan kurtulmanın yollarından biride dua etmekten geçiyordu. Müslümanların şanlı tarihi zor zamanlarda samimiyetle yapılan duaların kabul olunduğunu gösteren örneklerle doludur. Kur’an, salavat, naat, mevlit, Esmâü’l-hüsna ve Esmâü’n-nebî okumaları bu dönem için vazgeçilmez tevessül araçlarıdır. Bunların yanında askerin muzaer olması için yapılması gereken bir dua daha vardır ki eski zamanlardan itibaren uygulanan ve faydası hemen görülen Ehl-i Bedir duasıdır. Allah’ın kendilerinden razı olup üç bin melekle birlikte yardım ettiği bu topluluk Bedir’de gösterdikleri fedakârlıkla büyük bir teveccühü hak etmiştir. Allah’tan bir şey isterken onların isimlerini okumak 17.yüzyıldan itibaren Müslümanların önemsediği bir alışkanlıktır. Böylece Kuzey Afrika, Mısır, Suriye, Anadolu, Irak, İran, Arabistan, Hindistan ve Pakistan’a kadar uzanan coğrafyada da Bedir’e katılanların isimlerini listeleyip her birini dua vesilesi kabul eden eserler yazılır.

Elinizdeki kitap da Arabistan, Suriye ve Mısır’da eğitim aldıktan sonra ülkesine dönüp bir yandan Süleymaniye Medresesinde müderrislik yapan diğer taraan kitap istinsah eden Muhammed et-Trabzonî’nin yazmış
Olduğu Esmâü Ehl-i Bedir kitabının Türkçeye tercüme edilmiş hâlidir. Girişteki ilaveler haricinde orijinal hâli korunan kitabın Ehl-i Bedir literatüründeki özgün yeri ise bugüne kadar yazılan kitapların en hacimlisi olmasıdır. Oldukça iyi yetişmiş olan Trabzonî, Ehl-i Bedir’i ulaşabildiği kaynaklardan teyit ederek ve tüm rivayetleri dikkate alarak çok geniş bir liste sunar. Bununla da yetinmez Akabe Biatlarına katılanları da listeye dâhil eder. Böylece dua geleneğine büyük bir katkı sağlar.