14. yüzyılda Tibetçeden Eski Uygurcaya aktarılan Uṣṇīṣa Vijayā Dhāraṇī Sūtra, bünyesinde barındırdığı dhāraṇīler (büyülü sözler), mudrālar (el kol hareketleri) ve maṇḍalalar (büyüsel daireler) gibi tenkitler ile Budalık yoluna ulaşmayı daha kolay bir hâle getirmeyi amaçlayan bir metindir. İnanırlarına uzun yaşam, hastalıklardan kurtulma gibi çeşitli kurtuluş reçeteleri sunan bu metin, Uygurlar arasında popüler bir öğreti kitabı olma özelliği taşımaktadır.

Çalışma; Giriş, Berlin Fragmanları, Karşılaştırmalı Metin, Türkiye Türkçesine Aktarım, Açıklamalar ve Dizin bölümlerinden meydana gelmektedir.