Ömer Seyfettin’in hikâyelerinde ele aldığı konular; yaşadığı devirdeki siyasî akımlar, Türkçülük düşüncesi, Balkan harbinin acıları ve Türk tarihinden çeşitli kahramanlık örnekleri, halk hikâyeleri, çocukluk hatıraları, şuursuz kültür değiştirme heves ve özentileri ile harplerin doğurduğu aile ve ahlak buhranları, kişisel zaaflar, batıl inanışlar ve günlük olaylardır. Bu hikâyelerin çoğuna ve özellikle konusu sosyal tenkit olanlara, yazarın mizacından gelen bir mizah ve hiciv havası hâkimdir. Hikâyelerinde din, kahramanlık, vakar, cesaret ve adalet gibi manevî konuları ve toplumun değer yargılarını işlemiş, toplumun çektiği sıkıntıları çarpıcı bir üslûpla anlatmıştır.

36 yıllık kısa ömründe kaleme aldığı eserlerle Türk hikâyeciliğinin en önemli ve özel şahsiyetlerinden biri olan Ömer Seyfettin, Cumhuriyet öncesi Türk edebiyatının gelişmesi, fikrî ve edebî hayatın halka aktarılması adına çok önemli faaliyetlerde bulunmuştur.