Bütün geceleri toplayıp bir yerlerde, yıldızların ışığından mahrum ettiler bizi.
Ne güzel gecelerimiz vardı oysa.
Hepsi Çalındı.
Ne ay gülümsüyor yüzümüze artık ne de yıldızlar. Neredeyse unuttuk Samanyolu`nu.
Gece, ıslak bir ışık altında, başımızda yağmur, toprak kokan sokaklardan yürürdük. Ayaklarımıza dolanan çamur, alıkoymazdı bizi düşlerimizden.
An olur, karanlık; büyülü sözler fısıldardı kulaklarımıza. Biz, uçan bir süpürgeye biner gibi, bu büyülü sözlere binerdik.
Uzaklara, çok uzaklara giderdik.
Geceler güzeldi.
Zamanlarımızı çaldırmadığımız günlerdi. Zamansız büyümüş değildik.
Geceler güzeldi.
Güzel olan birçok şey gibi onlar da çalındı.
Gecesiz kaldık.