"Kasıkların al yazma ister dilimi bırakıyorum Yaşar
Bir uçurtma kopup gittiğinde ne hisseder ne kokar
Sanki tahliyesine saatler kala ölen mahkûmum
bir başıma uyandığım Salı`nın sabahında
Güneş doğsa da devam eder gece Hani
ip eli değmemiş o uçurtma
Yine gittin Sütü kesilmeyen bir anneydi kan
o büyüttü beni Bir köşesine oturup da evrenin
dünyadan seni dilendim
Öğrendim ki odada insan varsa aşk yoktur Yaşar""