Ensari Müslümanlar, isimlerini İslam tarihine altın harflerle yazdırmışlardır. Hayatta olduğu süre boyunca, onlar Resülullah’tan(s) razı, O da onlardan hoşnut olmuştur. Öyle ki, Mekke fethedildikten sonra Medineli Müslümanlar kendi aralarında *Acaba Resülullah(s), kavmine kavuşunca, artık onların arasında kalmak isteyip bizi terk eder mi?!* diye endişe duyuyorlardı. Gerçekten de Resülullah, hayatının 53 senesini geçirdiği ve hicret esnasında şehre hakim bir tepeden hasretle bakarak *Vallahi sen, Allah katında yeryüzünün en hayırlı yerisin. Bana da en sevimli yerisin. Vallahi eğer buradan çıkmaya mecbur bırakılmasaydım, seni terk etmezdim Ey Mekke!* dediği sevgili beldesini çok seviyordu. Ancak Ensar sevgisi ve bağlılığı, Medine’de geçirdiği yıllar içinde o denli artmıştı ki, onların bu düşüncelerini öğrenince, Peygamber Efendimiz(s), hayatta olduğu sürece yanlarında kalacağını ifade ederek, çok büyük bir vefakarlık örneği göstermiştir.