Ah be insanoğlu! Aşkla yaşamayı da öğrenemedin, aşksız yaşanmayacağını da. Vestiyerden düşen kıyafetler, çalışmayan buzdolabı ve küskün küskün yanan lamba, bunların nedeni çok açık değil mi?

Aşk sadece insanları değil, diğer canlıları ve eşyaları bir amaçla bu dünyaya bağlayan yegane bir olaydır. Aşkı bu dünyadan çıkardığımız zaman, amacı, bir ideası olmayan canlılar ve eşyalar yığınından ibaret bir hurdalık olurdu bu yeryüzü. O vestiyerin aşkı kendisine emanet edilen kıyafetleri tutmak ve yıpratmamak, fakat aşkını kaybetmiş bir vestiyerin görevini yapması beklenemez. Biraz da bazı insanların aşkı vestiyere benzer, yıpranıp kırışmasın diye beyninin en güzel yerine asar sevdiceğini. Aşkı beyinlerinden sildikleri zaman bu vestiyer paramparça olur, âşık olduğu sandıkları kişileri asacak koruyacak yer bulamazlar kalplerinin bir köşesinde.