Beş kıtayı gezdim, denizi karası
Her şey birbirinden güzel
Sanki hepsi cennetin âlâsı
Denizde bütün canlılar birbirini kovalar
Hepsinin hayatı özel
Büyükler küçükleri yutar, ama
Hiç birinin yoktur Kerbela’sı

Denizden çıkıp karaları gezdim
Yüz binlerce peygamberin hikmetini
Onun hikmetiyle sezdim 
Her asrın olsa da Muharrem ayı 
Varsa nasibi olanlar 
Muharrem’den alırlar payı 
Kimi kavakta kesildi, kimi nar’a atıldı 
Kimi çarmıha gerildi, kimini balık yuttu
Beşerdir, zayıftır insan 
Gün geçtikçe çoğu unuttu 

Her ümmetin takviminde Muharrem ayı vardır 
Muharrem`in çoktur yazgısı, saygısı 
Amma biz Muhammed ümmetinin 
“On iki”dir her biri 
Muharrem’dir acısı sancısı. 

Kanla yoğurulmuş dünya, çamuru, sıvası, cilası 
Başka hiçbir peygamberin 
Yoktur Kerbela’sı 
Bitmez tükenmez, sayılmaz 
Semboldür Hüseyin dinmez acısı 
Neden, niçin diyemem amma 
Böyle bir acı ne yenilir, ne yutulur 
Yatağı koltuğu Kerbela olan bir can 
Bunları nasıl unutur.

Yılları, ayları, günleri saydım
Hepsi Muharrem’dir Muharrem 
Böyle acı günler içinde 
Her günümü Muharrem sandım 
Şu dünyada 
Hepsini Muharrem, hepsini 12 ay diye andım. 

Hasan ile Hüseyin gibi gidenler 
Hepsi olmuşlar Hay Hay Hay 
Üç günlük dünyada 
Unutursa onları Turabi 
Vay Turabi’nin haline Vay Vay Vay

Ali Erdoğan Aytan (Turabi)