Sakine Hanım, Elveda Ankara’da yüksek öğrenimlerinden başlayarak uzun süre birbirlerinden kopmadan yaşadıkları arkadaşı Safiye Hanım’ı anlatmış. Ankara-Konya-Maraş hattında geçen bu hayat, olağanüstü bir arkadaşlığı, bir dostluğu belgeliyor. Ve Konya’da Zümrüt Apartmanı’nın çöküşüyle vefat eden Safiye Hanım’ın kaybıyla neticeleniyor. Bu kitaptan hayli etkilendim. Sayfalar boyunca Sakine Akça anlattı, ben dinledim. Peki niçin bu kadar etkilendim? Hatıralar olağanüstü olaylarla örülü, merak uyandıran, kışkırtıcı entrikalar barındıran, sürükleyici maceralardan mı oluşuyor? Hayır. Peki nedir o zaman? Edebiyat değil, macera değil, esrar değil, üslup değil, nedir bu çekiciliğin sebebi? Sebebi, samimiyet!
(Mustafa Kutlu)
Sakine Akça’nın “Elveda Ankara” adlı kitabı roman olsun diye başlanılmamış ama roman tadı taşıyan bir kitap. Günlüklere dayanarak yazıldığı için doyurucu ayrıntılarla dolu, yer yer esprili bir üslupla meydana getirilmiş, ilk kitap olmasına rağmen profesyonelce olgunluğu olan bir kitap. Sakine Akça, bir roman yazmak için değil, sadece çok sevdiği arkadaşı Safiye’nin hatırasını kalıcı kılmak için bu işe girişmiş. Çünkü Tıbbiye 2’den ayrılan Safiye, Zümrüt Apartmanı faciasında dört çocuğu ve annesiyle vefat etmiş.
(Afet Ilgaz)
Elveda Ankara, yaşanmış bir hayatın hazin hikayesi… iyi yaşanmış, dolu dolu yaşanmış; sevgi, şefkat ve merhametle dokunmuş bir ömrün serencamı… Bu çarpıcı, etkileyici hayat, arkadaşını yazar yapmış. Arkadaşlık dostluğu, dostluk vefa duygusunun emriyle kitaba dönüşmüş. Dostluk adına, bir damla gözyaşına sahip olanlara hararetle tavsiye ederim.
(Vehbi Vakkasoğlu)
Sakine Akça’nın “Elveda Ankara” adlı kitabı yeni geçti elime. Daha önce Mustafa Kutlu Bey’den samimi diline dair methini işittiğim için heyecanla kapağını açtım. Sabaha kadar kâh ağlayarak, kâh gülerek okurken, içimin taştığını, göğüs kafesimin yarılmamak için yorgun düştüğünü söylemek isterim. Kitapta ne var da beni bu kadar çarptı? Kitapta, değme aşklara meydan okuyan şahane bir dostluğun öyküsü yatıyor.
(Sibel Eraslan)
