Bu çalışma, Arap dili ve grameri üzerine yapılan ilmî çalışmaları tarihi bir perspektiften izlemeyi amaçlamaktadır. Bu bağlamda, öncelikle Bağdat, Kûfe, Basra, Endülüs, Mısır-Şam ve diğer nahiv okulları gibi klasik ekollerin tanıtımı yapılmaktadır. Ardından Arap dilinin genellikle durgunluk dönemi olarak nitelenen Osmanlı dönemindeki durumu ele alınarak genelde bu dönem hakkında göz ardı edilen hususlara ışık tutulmaktadır. Çalışma, modern dönem Arap dili meselelerine ışık tutmayı da hedeflemekte, dil kurallarının gözden geçirilmesi ve kolaylaştırılması çabalarını ele almaktadır. Bunlara ek olarak kitapta iki ek yer almakta; birinci ek Arapça sözlükler ve türleri, ikincisi ise dil bilginlerinin belagat alanındaki katkıları hakkındadır.