Kemal Gündüzalp Eksik Sevinçler’de içe dönük, duyarlı ama hep kendine özgü bir söylem ve imgelerle kuruyor şiirini. Onun zaten başlangıç dönemi dışında, kendi dilini bulduktan sonra, kimseninkine benzemeyen çok özel bir şiiri var. Öznel yaşamından yarattığı çok bireysel şiirlerin bile arka planında hep bir toplumsal yan oldu. Bireyselle toplumsalı kaynaştıran, bu anlamda toplumsalcı şiirler yazan bir ozandır. 
Bana gözyaşlarınızı da bağışlayabilirsiniz çünkü tuz ve nem
Ve yufka yüreğim, merhametim, kimsenin taşımadığı duygular
Hâlâ seviyor olabilmek, hâlâ titremek biçimlenmemiş sevgilerle
Siz neleri yitirmiştiniz öyle gözlerinizi derin çukurlara gömerek?
Güvercin bir sevda kuşudur aslında, unutmayın, uçmaksa bir düş!
Şairin olgunluk döneminin şiirlerinden oluşan Eksik Sevinçler, şiirin ölümsüz niteliğini iyice belirginleştiriyor. Kendi şiircesine uygun şiirlerden oluşan Eksik Sevinçler’de şiiri imgeye boğmuyor, anlatımcı yanlarıyla anlamı önceliyor. Ozanın kendine özgü iç dünyasını anlatan şiirlerin yanı sıra, bir dergide yayımlandığında ilgiyle karşılanan “Mezopotamya/Gül Bahçem, Kan Gölüm” şiirinin de yer aldığı Eksik Sevinçler’le coşku, öfke ve hüzün iç içe geçiyor.