Ağalar paşalar bende insanım,
Hayat libasını eyime giydim,
Haktan yana türkü söyler lisanım,
Dileğe dil olur kutlu hediyem.
Ekmeğin tuzu yok kime ne diyem.

Akıyor ırmağın gözünde suyum,
İnsanı sevmektir en kötü huyum,
Kim ne derse desin işte ben buyum,
Yandıkça kanayan gizli yüreğim.
Ekmeğin tuzu yok kime ne diyem.

İyiler kötüden her dem sakınır,
Haddini bilmezin ahtı okunur,
İlmek, ilmek sanki çile dokunur,
Hasret ekmeğini bal diye yiyem.
Ekmeğin tuzu yok kime ne diyem.

Cemalim sararıp yaprağım soldu,
Âlem yangınıyla ömür kavruldu,
Güven umutlarım gitti kayboldu,
Gurbet elde boynu bükük bir köyüm.
Ekmeğin tuzu yok kime ne diyem.

Turnadır kılavuz göğe uçarım,
Alevim geceme ışık saçarım,
Sırat köprüsünde kolay geçerim,
Birliktir dirliktir sonsuz sermayem.
Ekmeğin tuzu yok kime ne diyem.

Özümü sözümü paraya satmam,
Kul hakkı yiyip de yan gelip yatmam,
Ben helal aşıma haramı katmam,
Doğruluk değişmez güzel şahanem.
Ekmeğin tuzu yok kime ne diyem.

Hayatım tükendi tarumar oldu,
Güllerim açmadan dalında soldu,
Bülbülüm göç etti kuzgunlar doldu,
Yar deyi döndürüp dönen kirmanem.
Ekmeğin tuzu yok kime ne diyem.

Tozludur yollarım kervanı yürüttüm,
Zorani derdimi işte büyüttüm,
Gençlikten geçmişim suyu çürüttüm,
Sonsuzum noktayım yokum her şeyim.
Ekmeğimin tuzu yok kime ne diyem.

İsmail Solak