Benden öncekilerin bana miras olarak bıraktığı bilgiye ve deneyime dayanarak kendimi, insanları ve çevremi bir bütün olarak tanımak istiyorum. Tanıyayım ki öğrenmeye ve başarıya kapı açılsın. Öğrenmeye ve başarıya kapı insanın duygularıyla, düşünceleriyle ve bir bütün olarak kendisini ve çevresini tanımasıyla açılır. Korku duygusu hayatın muhafazası için insana verilmiştir ve cesaret duygusu kadar güzeldir. Nefret duygusu da sevgi duygusu kadar işlevseldir tabii ki. Kötü ve çirkin olan söylem ve eylemlerden kaçınmak kendimi iyi hissettiriyor, güzellikleri görmek ve sevmek de öyle. Korkuya cesaret göstermek beni güçlü kılıyor, ümitsizliğe karşı girişimci olmayı da kendime yakıştırıyorum. Kaygılarım da var tabii ama beni tedbir almaya yöneltiyor. Tedbir beni güvenli kılıyor. Güven beni cesur davranmaya hazırlıyor. Aynı şekilde çekincelerim de var elbette ama ideallerim de var.  Bütün bu duygularımla birlikte yaşamaya, yürümeye ve başarmaya donanımlıyım. Gereksiz bir duygunun varlığına inanmıyorum. Bu duyguların her birini başarı için bir güç kaynağı ve benliğimin bir parçası olarak görüyorum. Duygularımı geliştirmek ve daha çok başarılı olmak için çalışıyorum. Çalışmak alternatifi olmayan mükemmel bir eylemdir.