Eğitim üzerine binlerce yıldır tartışılmakta ve farklı değerlendirmeler yapılmaktadır. Konuyla ilgili ilk yorumlar filozoflardan gelmiş olmasına rağmen bugün en az yararlanılan alan felsefedir. Eğitimin felsefeden yoksun düşünülmesi pek çok sorunun çözümsüz kalmasına neden olmaktadır. Günümüzde felsefecilerin, eğitim konusunu daha fazla çalışmaları içine almalarında yarar vardır. Elinizdeki kitap felsefenin eğitimle olan lişkisinden doğan bazı problemleri gündeme getirmektedir. Kitapta, Edgar Mori’nden İsmail Hakkı Tonguç’a, Aristoteles’ten Gaspıralı İsmail Bey ve Hasan Ali Yücel’e önemli düşünürler yer almaktadır. Bu isimlerin yanında yüzyılımızın felaketi olarak adlandırabilecek Covid-19 gerçeğinin eğitimin geleceğine ne gibi dönüşümlere neden olabileceği de tartışılmaktadır. Tartışmaların henüz bitmediğini ver sürmekte olduğunu vurgulamakta yarar vardır. Platon’un Yasalar adlı yapıtında yaklaşık 2500 yıl önce söylediği hakikat bugün de geçerlidir. ‘’Ama eğitim dediğimiz şey de belirsiz kalmasın. Nitekim, insanların yetişme biçimini kınarken ya da överken, kimimizin eğitimli, kimimizin de eğitimsiz olduğunu söyleriz, bazen de ticaret, denizcilik ya da bunun gibi, şimdi söz konusu, bunların düşündüğü gibi bir eğitim olmasa gerek, çocukluktan başlayarak erdem yolunda, mükemmel yurttaş olma tutku ve hevesini uyandıran hakça yönetmeyi ve yönetilmeyi bilen kişi olmayı sağlayan bir eğitim olmalı. Bence bizim bu temellendirme biçimimiz bu yetişme biçimini ayrı tutarak yalnızca buna’’eğitim’’ denmesini uygun görmektedir. (…) Şimdi şu konuda anlaşmış olalım ki, doğru bir eğitim almış olanlar hemen hemen kesinlikle iyi insan olurlar ve mükemmel insanların en güzel niteliklerinin en başında geldiğine göre, eğitimi hiçbir yerde küçümsememek gerekir, eğer bozulacak olursa, düzeltilmesi olanıklıdır ve herkes yaşamı boyunca elden geldiğince her zaman bunu yapmalıdır.’’