Eğitim bilimleri alanında bazı strateji, yöntem ve yaklaşımlar ‘zamana ayak uydurarak’ her daim ‘yeni’ ve ‘güncel’ kalmayı başarmıştır. Bunlardan birisi olan mentorluk, Yunan mitolojisinden Toplum 5.0’a kadar uzanan ve asırlar süren yolculuğu sonrasında varlığını sürdürmeye devam etmiştir. Bu uzun süre zarfında mentor ve mentiler değişmiş ancak mentorluğun temel felsefesi değişmemiştir. Ancak farklılaşan bir husus vardır ki o da mentor ve menti arasındaki etkileşimler için tercih edilen yollardır. Bu değişimin merkezinde teknoloji yer almaktadır. Bilgi ve iletişim teknolojilerindeki her gelişme, mentorluk ilişkilerindeki etkileşim alanlarını da tesiri altına almıştır. Mentorlukta yüz yüze görüşme önemini korumaya devam ederken; teknoloji ‘kolaylaştırıcı’, ‘düzenleyici’ ve ‘hızlandırıcı’ roller üstlenir olmuştur. Bu durumun bir sonucu olarak elektronik mentorluk (e-mentorluk) kavramı ortaya çıkmıştır. Mentorluğun ‘büyük resim’ olarak ele alındığı bu kitabın odağındaki kavram e-mentorluktur. Kitapta, başlı başına bir yöntem veya karma mentorluğun bir bileşeni olarak e-mentorluğun eğitim bilimleri alanındaki kullanımı derinlemesine incelenmekte, teorik ve uygulamalı bilgilere yer verilmektedir.