Grigory Petrov`dan öğrendiğim, anlamlı bir atasözü var; "Yeni toplumlar, kendileriyle birlikte yeni şarkılar üretirler." Şimdiki toplumların, üretme konusunda acınası bir tembellikleri var. Eğer başkalarının sesiyle konuşursanız, kendi düşüncelerinizi asla söyleyemezsiniz. Koro olmanın da böyle bir dezavantajı var. Asla bireysel ve bağımsız davranışlar sergileyemiyorsunuz. Sesiniz de ne kadar muhteşem olursa olsun, aralarda bir yerlerde kaybolup gidiyor. Özgürlük şarkıları söyleyen bu bilinçsiz eylemciler için ise, durum fazlasıyla ironik. Anarşizm hayallerini, Âdemoğlu adında, eli kanlı bir şef yönetiyor. Efendisizler Korosu`nun üyesi oldukları sürece, ne kadar çabalarlarsa çabalasınlar, asla onun önüne geçemeyecekler. Oysa sadece assolistler, kendi şarkılarını özgürce söyleyebilirler...