*Yükselmek, göksel ve tanrısal bir yüceliğe yaklaşmak için, maddi dünyaya egemen olan haksızlıklar, adil olmayan durumlar karşısında, acı ve merhamet duyma yetisine sahip olabilmek gerekiyor. Maddi dünyanın ve maddenin egemen olduğu ilişkilerin adil olmadığını, insanlık tarihinden ve günümüzde hâlâ adalet arayan insandan biliyoruz. Adaletin olmadı yerde acı kaçınılmazdır; ancak haksızlık karşısında acı duymayan bir ruhun, maddi evreninden sıyrılarak yukarıya çıkması ve kendi varoluş ereğine ulaşması mümkün değildir. O nedenle olsa gerek *bizi insan kılan, yeryüzünde çektiğimiz acılardır*.