"Bastırılmış kışlar ve şarkılar kalır aklımızda
Sen hisli bir yalnızlık dersin adına, ben öfkeli yorgunluk
Şu köşeyi dönen arkadaşlar var ya, boş ver hepsini
Zenginin malı aşığın dilinde iltihap, sırtında hançer
Böyle böyle unutuyoruz geçmiş günlerin güzelliğini
Kimsenin ağrısı kimsenin umurunda yeşermiyor artık
Her koyunun bacağı yani kendine müstahak
Böyle değildik aslında ne olduysa hep sonradan işte
Konu çok dağıldı nerde kalmıştık en son
Evet hatırladım, çok güzel şaşıyorsun dünyaya
Sıradaki şarkıyı benim için vurur musun?"