Bir sürecin başlangıcı. İlerleyişlerin korkunç serüveni. Ve dikkat çekici hiçbir yanının olmayışı hırçın bir umutsuzluğun!

Ve böylece iyi bir düşünce yaratacağım. Aşmak için sınırı, kokuşmuşluğu, uğultuyu. Eksiksizliğin tehlikesini vurguluyorum ve aslında bir hatanın bastırılan bir yıkıcılık taşıdığını. Kim dünyayı anlıyor? Dünya, karakterini yitirmiş eski bir inanış gibi düşmanca. Zor olan dünyayı kurtarmak isterken ona yenilmektir. Yaratmak istediğimiz bir şeyin bizi lanetlemesi ve belki yok etmesi giderek. Düşüşü dünyanın ve onursuzluğa dair duygusallık kokan bu düşkünlüğü. Oysa dünya bir şölene benzesin isterdim. Rastlantının şiirini yazıp ilk basımını zevkle kendime teslim edeceğim. İnce bir hissediş ve lütufkâr bir kendini gerçekleştirme ile. Köklü bir yakışırlığı var üstüme böyle bir alçak gönüllüğün. Kendimi her nasılsam öyle bırakıyorum bilincimde. İnatçı bir gülümseyiş gelip yüzüme yerleşiyor. Budalalık derecesinde hatırsayıcı olduğum için muhtemelen.