*Çetin eve dikkatlice bakmaya devam ederek konuştu:
‘Aslına bakarsan hep böyle olmuyor mu? Yani hepimiz geçmişte kalan anılarımızı hep taze tutarak şimdi, şu anda hapsetmedik mi? Ya da oturduğumuz yerden geleceğe dair hayali yolculuklar yapmıyor muyuz?’
Elif kafasını kaldırmış, başlarının üstünden uçan kuşlara bakarak ‘Zaman makinesi…’ dedi.
Çetin gülümseyerek cevapladı:
‘Evet, zaman makinesi bence insanlık kadar eski…’*

Ölümcül bir trafik kazası geçiren Elif, uzun zaman yoğun bakımda uyutulduktan sonra tekrar hayata
gözlerini açar. Komada geçen günlerinde ailesinden başka Elif`in iyileşmesini bekleyen ve daha önce hiç tanımadığı birisi daha vardır: Çetin.

Elif ve Çetin`in birbirlerine olan ilgisi zamanla tutkulu bir aşka dönüşürken okuyucuyu sürpriz bir son beklemektedir.