Sömürgecilikten küreselleşmeye uzanan zaman kesitinde dünya ekonomisinde ortaya çıkan dönüşümde dış finansman, bu bağlamda dış borçlanma üzerinde durulması gereken bir öneme sahiptir. Sermaye birikimi rejimlerine bağlı olarak dış finansman ve borçlanmanın işlevleri, boyutları ve bileşimi değişmektedir. Bu nedenle dış borç olgusunun sömürgecilik dönemi, sermaye birikiminin "altın çağı", yetmişli yılların ilk yarısında patlayan krizi izleyen dönem ve seksenli yılların sonlarında belirginleşmeye başlayan "küreselleşme" süreci dikkate alınarak incelenmesi gerekli görülmektedir. Yazar. 19. Yüzyılın son çeyreğinde ilk dış borç krizini yaşayan günümüzdeki azgelişmiş ve "yeni sanayileşen" ülkelerin, yüzyıl sonra gene ciddi bir krizle karşılaşmış olmalarının nedenlerini ve sonuçlarını incelemekte, bu bağlamda da IMF`nin patronojını üstlendiği ve Dünya Bankası`nın desteklediği istikrar ve yapısal uyum programları ile politikalarını değerlendirmektedir.