21. Yüzyılda gelişen bilgi işlem teknolojileri yeni bir ekonomi, dolayısıyla yeni bir sosyoloji yarattı. Bu süreçte; siyaset, hukuk, eğitim, sanat, kültür, aile, birey, kısaca her şey dönüşüme uğradı. İnsanlar artık eskisi gibi değil, talepleri çok değişti ve çok çeşitlendi. Siyasal partiler bu talepleri karşılamaktan çok uzaklar. Çünkü hala geleneksel anlayışlarla, araç ve yöntemlerle siyaset yapıyorlar.

Dolayısıyla güven veremiyorlar, umut yaratamıyorlar.

Türkiye bugün tarihinin en büyük ekonomik, sosyal ve siyasal krizine girmiş durumda. İşsizlik, yoksulluk, adaletsizlik, eşitsizlik katlanılamaz boyutlarda ve toplumun büyük bölümü sosyal devlet korumasına sahip değil. Halkımız çaresiz; halkımız sesini, daha doğru bir ifade ile çığlığını duyacak bir muhatap arıyor, ama henüz bulabilmiş değil.

Bu kaotik süreçten çıkmak için ana muhalefet partisi CHP’ye büyük sorumluluk düşüyor. İktidar olabilmesi için kendisini acilen dönüştürmeli ve yeni bir bilinç geliştirmeli. Çünkü mevcut siyasal strateji ile CHP büyüyemiyor, ancak büyümek zorunda.

“Pazarlama Disiplini”nin ünlü mottosunu CHP’ye hatırlatmak gerek: “Büyümeyen Ölür”