Tek umudu bir mucizeydi, herhangi bir mucize için yeniden gayret gösterip gözlerini açtı ve etrafa bakındı. İşte o an karanlık gözlerle son kez karşı karşıya geldi.

- Boşuna mucize için bakınma, senin için bu gece sadece ölüm var. Şimdi, hafife aldığın azabımı tat bakalım.

Her şey bir anda gerçekleşti. Gecenin karanlığını yırtan şimşeklerin hedefi bu sefer dağların tepeleri değildi. Hedef bu sefer kendisiydi...

Duman diyarında, savaş yeniden başlamak üzereydi. Bir tarafta Ptahik diğer tarafta Bilge adam Edige, bir diğer yanda ise Arda.

Arda, ne duman diyarını ne de fantastik gerçekliği hiç bilmeyen sıradan bir insandı. Fakat dedesi Mustafa`nın kanını taşıdığı için kader ağlarını ördü ve onu başlamak üzere olan savaşın içine bıraktı. Arda için ise Kutsal kaya, kutsal ağaç, kadim mabet, işaret aynası, naz yolu, kanlı ağaç, kader merdiveni, iletişim kurulan otlar, mitolojik hayvanlar ve doğa üstü güç kullanımı gerçekliği kabullenilemeyecek ve sadece rüya olabilecek şeylerdi. Arda yeterli zamanda bu fantastik dünyanın gerçekliğini kabul edebilecek miydi? Eğitimi bitirip gücünü aktif edip savaşa katılabilecek miydi? Öğrenmemesi gereken gerçeklerle yüzleşebilecek miydi? Ptahik’in asıl planını doğru tespit edebilmişler miydi? Pizane, Şenake, İnkate...