Dozdeh Çirk piştî dozdeh salan careke din li ber destan e...

Dozdeh Çirk ji neh rêzeçîrokan pêk tê ku her çîrok bi her hawê xwe ji çîrokên din xweser, lê li hêlekê ve jî hemû çîrok li hev dinêrin, hev hembêz dikin û ji hev hez dikin. Ew hawê çîrok di nava çîrokê de jî me ber bi kûrahiyên xwe ve dikişîne û bi tiştên heta wê demê me "ji xwe jî vedizî" re rû bi rû dihêle.
Çima ku `rûbirûman` proseyeke hessas û hestiyar e, li wê kûrahiyê em ne bi tenê ne, dengê nivîskar ê germik wer li belika guhê me dikeve û wer bi destê me digire, geh mîna rêhevalekî canecan geh mîna rêberekî xwebexş geh mîna dayikeke wek hemû dayikan.
Axir, Dozdeh Çirk e lê nameyeke dûvdirêj e li dû jiyanên taloqavêtî û hêviyên qurmiçî.
Û evîn carinan hestên serberdayî ne carinan destmaleke dorbinexş e li Bajarê Cûnik ku hema dozdeh çirkan de serobinî hev dibe.