Bahar gelmiş ve havalar ısınmaya başlamıştı. Eymen ve Elif, arkadaşlarıyla daha çok vakit geçirebiliyorlardı. Eymen, babasından onlar için bir şey yapmasını istemişti. Ancak, bilmedikleri ve tahmin edemeyecekleri bir şey vardı. Bu istek, onlara gizemli bir maceranın kapılarını açacaktı. Dostluğun ve iyi insan olmanın önemini, daha iyi anlayacaklardı. Sonuçta zor olan emektir, güzeldir.
Zor olan güzelliklerin kolay olmayacağını bile bile…
Emek, zorluk, güzellik… Gerisi boş bir hikayenin hiç yazılmamış mısralarıdır zaman içinde kaybolan…
Kaybolmuş bir hayatın içinde hiç olmamış gibi…
Kırık dünyanın bir parçacığı…