* Beklediğim biri yok, ben kendime misafirim...*

*…Tuşlarla ‘Kes-kopyala-yapıştır’ yapmak daha kolayımıza geldi. ‘Enter’ tuşuyla aşık olduk ve yine ‘Delete’ tuşuyla ayrıldık sevdiklerimizden. Ağaç kabuklarına çizilen bir kalp ve o kalbe saplanan okun iki ucundaki baş harfleri, ‘Caps Lock’ tuşlarıyla büyüttük gözümüzde. ‘Italic’ butonu ile eğdik, büktük, ‘Bold’ butonu ile koyulaştırdık ama yine olmadı! Mektuptaki özlem kokan kelimelerin yerini alamadı. Eşlerin gurbetteki sevdikleri için hüzünlenen kalplerini, bilgisayar tamircileri onaramadı, bir postacı kadar. İnternet ağı daha hızlı olamadı, mektuplarımızı bize getirenlerin adımlarından…*

*Binlerce kez hayatımızda görülmüş ve yaşanmıştır ki sadece tektaş yüzükle yüzü gülen bayanın, ‘taş kalpli bir eş’i olmuş ve bir bayanın gönlünü fethetmenin yolu sadece ‘tektaş yüzükten geçer’ diyen erkeklerin de, ‘eşi kadar başına manevi taşlar düşmüş’ tür…*