Birinci Dünya Savaşı’nın sona ermesi ve savaşta yenilen taraflardan biri olan Osmanlı Devleti’nin 30 Ekim 1918’de Mondros Mütarekesi’ni imzalaması devletin doğu ve güneydoğusunda yeni birtakım gelişmeleri de beraberinde getirdi. Musul’dan Güneydoğu Anadolu’ya doğru işgalci bir politika sergileyen İngiltere, bölgede sosyal ve siyasal güç olan aşiret yapılanmasını da kendi çıkarları doğrultusunda kullanmak adına muhtelif politikalar sergiledi.

Doğu, Güneydoğu ve Musul Denkleminde Aşiretler (1918-1922) isimli bu eserde Mondros Mütarekesi’nin ardından İngilizlerin aşiretleri elde etme çabalarına karşı Osmanlı Devleti’nin uyguladığı siyaset ve aşiretlerin bu siyasete yönelik izledikleri tutum, Millî Mücadele’ye yaklaşımları ve bağımsızlık hareketlerindeki rolleri ile beraber Osmanlı topraklarında aşiret örgütlenmesi çok yönlü olarak ele alınmaktadır.