Çalışmanın, çabalamanın ve emek vermenin bir zorluğu var. Olsun. Yaşadığımızı ve umut ettiğimizi gösterir. Ancak ölüler yaşamaz ve çalışmaz. Durgunlukta için için çözülürler. Bir nemin peşine takılıp gam çekerler sonsuzlukta. Bir daha gülememenin, yorulamamanın ve dahası yaşayamamanın hevesini kurşun gibi taşırlar sinelerinde. O hâlde kendi yörüngemizde yaşayarak çiçek açmanın tam zamanıdır. Başkasının uydusu olma/k, Leyla’nın yanlış uykusunu uyumaktır. Böyle bir uykudan uyanmak ne mümkün! Mecnun, kendine özenip ayağa kalkmalı ve Leyla’yı doğru uykudan uyandırmalıdır.