Dünya hayatının geçiciliği, insanın anlam arayışı, benliğin anlamla insan arasında perde olması ve perdenin kâmil bir yol göstericinin ahlakıyla ahlâklanmış irfan yolcusunun kemale ulaşması neticesinde aradan kalkışı gibi tasavvufi temaların yer yer rumuzlu bir dille, yer yer eşine ancak Yunus Emre’nin Divanında rastlanacak bir açıklıkla ifade edildiği şiirlerden oluşan bu divan, tasavvuf edebiyatının az bilinen şaheserlerinden birisidir. Gazeller, kasideler, murabbalar, muhammesler, müseddesler, ve koşmalardan meydana gelen eser, bir asırdır Hacegan yolunun mensupları arasında okunmuş ve bestelenerek terennüm edilmiştir. Şimdi çok daha geniş bir okuyucu kitlesi bu önemli kültür hazinesinden istifade edebilecek.